Κόστα Ρίκα Colon σε Αλβανικό λεκ

CRC Κόστα Ρίκα Colon

Χώρα κυκλοφορίας:
Κόστα Ρίκα

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
10, 25, 50, 100 και 500 στήλες.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
1.000, 2.000, 5.000, 10.000, 20.000, 50.000 κολώνες.

Ιστορική αναφορά:
Το νόμισμα, που πήρε το όνομά του από τον Χριστόφορο Κολόμβο ή, με τον ισπανικό τρόπο, Cristobal Colon, κυκλοφόρησε με περιεκτικότητα 0,7002 γραμμάρια καθαρού χρυσού τον Οκτώβριο του 1896. Η άνω τελε...ία αντικατέστησε το πέσο της Κόστα Ρίκα και ήταν ισοτιμία με το δολάριο ΗΠΑ στο 2,15:1. Η άνω και κάτω τελεία της Κόστα Ρίκα υιοθετήθηκε ως εθνικό νόμισμα το 1896, περίπου 70 χρόνια αφότου η Κόστα Ρίκα και οι γείτονές της στην Κεντρική Αμερική κήρυξαν την ανεξαρτησία της από την Ισπανία. Το Colón αντικατέστησε το πέσο της Κόστα Ρίκα με μια συναλλαγματική ισοτιμία ένα προς ένα. Το πρώην νόμισμα του πέσο, κληρονομιά της αποικιακής εποχής, χωρίστηκε σε οκτώ ισπανικά ρεάλ.

ALL Αλβανικό λεκ

Χώρα κυκλοφορίας:
Αλβανία

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
200, 500, 1000, 2000, 5000 λεκ Αλβανίας.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
5, 10, 20, 50, 100 αλβανικά λεκ.

Ιστορική αναφορά:
Το λεκ είναι η νομισματική μονάδα της Αλβανίας και κυκλοφορεί από το 1926 μαζί με το αλβανικό φράγκο. Για μεγάλ�...� χρονικό διάστημα, η Αλβανία ήταν μέρος της Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος. Το 1912, η χώρα διακήρυξε την κυριαρχία της και μετά ανακοίνωσε την έναρξη του απελευθερωτικού πολέμου. Μετά την τελική απόκτηση της κυριαρχίας της Αλβανίας, στη χώρα κυκλοφορούν αυστροουγγρικά, ιταλικά αλλά και γαλλικά τραπεζογραμμάτια. Το αλβανικό φράγκο εμφανίστηκε το 1926, όταν η Αλβανία έγινε μέρος της Λατινικής Νομισματικής Ένωσης και μπόρεσε να παρέχει στο εγχώριο νόμισμα χρυσό και ασήμι. Ένα λεκ θεωρούνταν το 1/5 του χρυσού φράγκου. Το 1965 πραγματοποιήθηκε ονομασία στην Αλβανία. Τα παλιά χρήματα ανταλλάσσονταν με νέα χρήματα σε αναλογία 10:1, έτσι ώστε οι άνθρωποι του παρελθόντος και της προηγούμενης γενιάς να μπορούν να αναφέρουν δέκα φορές την πραγματική τιμή. Όχι από κακία, αλλά απλώς από παλιά συνήθεια. Αν και τώρα, μετά από περισσότερο από μισό αιώνα από τη μεταρρύθμιση, αυτό γίνεται όλο και λιγότερο συνηθισμένο.