Φράγκο Τζιμπουτί σε Αλβανικό λεκ

DJF Φράγκο Τζιμπουτί

Χώρα κυκλοφορίας:
Τζιμπουτί

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 250, 500 φράγκα Τζιμπουτί.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
1000, 2000, 5000, 10.000 φράγκα Τζιμπουτί.

Ιστορική αναφορά:
Το φράγκο Τζιμπουτί είναι το εθνικό νόμισμα και το καταπιστευματικό χρήμα της Δημοκρατίας του Τζιμπουτί, ενός κράτους στην Ανατολική Αφρική. Το φράγκο Τζιμπουτί αντικατέστησε το επίσημο νόμισμα της Γ...αλλίας, το γαλλικό φράγκο, το 1977 μετά την ανεξαρτησία. Το 1952, το Δημόσιο Ταμείο ανέλαβε την παραγωγή χαρτονομίσματος. Η αλλαγή του ονόματος της γαλλικής Σομαλιλάνδης το 1967 σε Γαλλική Επικράτεια Afar και Issas αντικατοπτρίστηκε τόσο στα νομίσματα όσο και στα τραπεζογραμμάτια της επικράτειας. Το 1971 και το 1973, το φράγκο ανατιμήθηκε έναντι του δολαρίου ΗΠΑ, πρώτα στα 197,466 ανά δολάριο, στη συνέχεια στα 177,721 δολάρια, και η ισοτιμία παρέμεινε η ίδια έκτοτε. Περαιτέρω αλλαγές στο σχέδιο κερμάτων και τραπεζογραμματίων ακολούθησαν την ανεξαρτησία το 1977.

ALL Αλβανικό λεκ

Χώρα κυκλοφορίας:
Αλβανία

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
200, 500, 1000, 2000, 5000 λεκ Αλβανίας.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
5, 10, 20, 50, 100 αλβανικά λεκ.

Ιστορική αναφορά:
Το λεκ είναι η νομισματική μονάδα της Αλβανίας και κυκλοφορεί από το 1926 μαζί με το αλβανικό φράγκο. Για μεγάλ�...� χρονικό διάστημα, η Αλβανία ήταν μέρος της Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος. Το 1912, η χώρα διακήρυξε την κυριαρχία της και μετά ανακοίνωσε την έναρξη του απελευθερωτικού πολέμου. Μετά την τελική απόκτηση της κυριαρχίας της Αλβανίας, στη χώρα κυκλοφορούν αυστροουγγρικά, ιταλικά αλλά και γαλλικά τραπεζογραμμάτια. Το αλβανικό φράγκο εμφανίστηκε το 1926, όταν η Αλβανία έγινε μέρος της Λατινικής Νομισματικής Ένωσης και μπόρεσε να παρέχει στο εγχώριο νόμισμα χρυσό και ασήμι. Ένα λεκ θεωρούνταν το 1/5 του χρυσού φράγκου. Το 1965 πραγματοποιήθηκε ονομασία στην Αλβανία. Τα παλιά χρήματα ανταλλάσσονταν με νέα χρήματα σε αναλογία 10:1, έτσι ώστε οι άνθρωποι του παρελθόντος και της προηγούμενης γενιάς να μπορούν να αναφέρουν δέκα φορές την πραγματική τιμή. Όχι από κακία, αλλά απλώς από παλιά συνήθεια. Αν και τώρα, μετά από περισσότερο από μισό αιώνα από τη μεταρρύθμιση, αυτό γίνεται όλο και λιγότερο συνηθισμένο.