Σιλίνγκ Κένυας σε Αλβανικό λεκ

KES Σιλίνγκ Κένυας

Χώρα κυκλοφορίας:
Κενύα

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
1, 5, 10, 20 σελίνια.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
50, 100, 200, 500 και 1000 σελίνια.

Ιστορική αναφορά:
Το εθνικό νόμισμα της Κένυας είναι το σελίνι Κένυας. Η εισαγωγή και η εξαγωγή ξένου νομίσματος στην Κένυα δεν περιορίζονται. Μπορείτε να το ανταλλάξετε χωρίς κανένα πρόβλημα με τοπικά φράγκα Κένυας, ...ξεκινώντας από το διεθνές αεροδρόμιο, σε υποκαταστήματα τραπεζών της Κένυας, γραφεία συναλλάγματος της Κένυας σε μεγάλα ξενοδοχεία. Δεκτές στη χώρα και τις κύριες διεθνείς ταξιδιωτικές επιταγές, και κάρτες πληρωμής. Το σελίνι Κένυας είναι ένα από τα πιο σταθερά νομίσματα στην Ανατολική Αφρική. Μάλιστα, συχνά κυκλοφορούν σε γειτονικές χώρες με λιγότερο σταθερά νομίσματα, όπως το Σουδάν και η Σομαλία. Αν και η συναλλαγματική ισοτιμία του σελίνι Κένυας είναι λιγότερο ασταθής σε σύγκριση με άλλα περιφερειακά νομίσματα, έχει γενικά αποδυναμωθεί έναντι του δολαρίου ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία.

ALL Αλβανικό λεκ

Χώρα κυκλοφορίας:
Αλβανία

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
200, 500, 1000, 2000, 5000 λεκ Αλβανίας.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
5, 10, 20, 50, 100 αλβανικά λεκ.

Ιστορική αναφορά:
Το λεκ είναι η νομισματική μονάδα της Αλβανίας και κυκλοφορεί από το 1926 μαζί με το αλβανικό φράγκο. Για μεγάλ�...� χρονικό διάστημα, η Αλβανία ήταν μέρος της Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος. Το 1912, η χώρα διακήρυξε την κυριαρχία της και μετά ανακοίνωσε την έναρξη του απελευθερωτικού πολέμου. Μετά την τελική απόκτηση της κυριαρχίας της Αλβανίας, στη χώρα κυκλοφορούν αυστροουγγρικά, ιταλικά αλλά και γαλλικά τραπεζογραμμάτια. Το αλβανικό φράγκο εμφανίστηκε το 1926, όταν η Αλβανία έγινε μέρος της Λατινικής Νομισματικής Ένωσης και μπόρεσε να παρέχει στο εγχώριο νόμισμα χρυσό και ασήμι. Ένα λεκ θεωρούνταν το 1/5 του χρυσού φράγκου. Το 1965 πραγματοποιήθηκε ονομασία στην Αλβανία. Τα παλιά χρήματα ανταλλάσσονταν με νέα χρήματα σε αναλογία 10:1, έτσι ώστε οι άνθρωποι του παρελθόντος και της προηγούμενης γενιάς να μπορούν να αναφέρουν δέκα φορές την πραγματική τιμή. Όχι από κακία, αλλά απλώς από παλιά συνήθεια. Αν και τώρα, μετά από περισσότερο από μισό αιώνα από τη μεταρρύθμιση, αυτό γίνεται όλο και λιγότερο συνηθισμένο.