Φράγκο Κεντρικής Αφρικής σε Αλβανικό λεκ

XAF Φράγκο Κεντρικής Αφρικής

Χώρα κυκλοφορίας:
Καμερούν, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Τσαντ, Δημοκρατία του Κονγκό, Ισημερινή Γουινέα, Γκαμπόν

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
1, 2, 5, 10, 25, 100, 500 φράγκα.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
500, 1000, 2000, 5000, 10000 φράγκα.

Ιστορική αναφορά:
Το εθνικό επίσημο νόμισμα του Καμερούν είναι το φράγκο CFA BEAC, το φράγκο οικονομικής συνεργασίας στην Κεντρική Αφρική ή το φράγκο Κεντρικής Αφρικής (διεθνής ονομασία XAF). Το φράγκο Κεντρικής Αφρικ...ής είναι το νόμισμα δεκατριών αφρικανικών χωρών στη νομισματική περιοχή του γαλλικού φράγκου. Το XAF έχει τις ρίζες του στην αφρικανική αποικιακή αυτοκρατορία της Γαλλίας. Η Γαλλία κυβέρνησε το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα έως τα μέσα του εικοστού αιώνα. Το 1910, η γαλλική κυβέρνηση ίδρυσε τη Γαλλική Ισημερινή Αφρική, η οποία ήταν μια ομοσπονδία γαλλικών αποικιακών κτήσεων στην Ισημερινή Αφρική, που εκτεινόταν βόρεια από τον ποταμό Κονγκό μέχρι το Σαχέλ.

ALL Αλβανικό λεκ

Χώρα κυκλοφορίας:
Αλβανία

Ονομασίες κερμάτων σε κυκλοφορία:
200, 500, 1000, 2000, 5000 λεκ Αλβανίας.

Ονομασίες τραπεζογραμματίων σε κυκλοφορία:
5, 10, 20, 50, 100 αλβανικά λεκ.

Ιστορική αναφορά:
Το λεκ είναι η νομισματική μονάδα της Αλβανίας και κυκλοφορεί από το 1926 μαζί με το αλβανικό φράγκο. Για μεγάλ�...� χρονικό διάστημα, η Αλβανία ήταν μέρος της Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος. Το 1912, η χώρα διακήρυξε την κυριαρχία της και μετά ανακοίνωσε την έναρξη του απελευθερωτικού πολέμου. Μετά την τελική απόκτηση της κυριαρχίας της Αλβανίας, στη χώρα κυκλοφορούν αυστροουγγρικά, ιταλικά αλλά και γαλλικά τραπεζογραμμάτια. Το αλβανικό φράγκο εμφανίστηκε το 1926, όταν η Αλβανία έγινε μέρος της Λατινικής Νομισματικής Ένωσης και μπόρεσε να παρέχει στο εγχώριο νόμισμα χρυσό και ασήμι. Ένα λεκ θεωρούνταν το 1/5 του χρυσού φράγκου. Το 1965 πραγματοποιήθηκε ονομασία στην Αλβανία. Τα παλιά χρήματα ανταλλάσσονταν με νέα χρήματα σε αναλογία 10:1, έτσι ώστε οι άνθρωποι του παρελθόντος και της προηγούμενης γενιάς να μπορούν να αναφέρουν δέκα φορές την πραγματική τιμή. Όχι από κακία, αλλά απλώς από παλιά συνήθεια. Αν και τώρα, μετά από περισσότερο από μισό αιώνα από τη μεταρρύθμιση, αυτό γίνεται όλο και λιγότερο συνηθισμένο.